بررسی ارتباط بین توانمندسازی و تعهد سازمانی کارکنان در موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی

سازمان های امروزی باید در محیطی کاملا ً رقابتی که همراه با تحولات شگفت انگیز است اداره شوند. در چنین شرایطی موفقیت و یا شکست سازمان ها با میزان توانمندی و رشد نیروی رابطه مستقیم دارد بنابراین اهمیت نیروی کارآمد در سازمان ها یک مساله اساسی بوده و اکثر مدیران دریافته اند که این عامل مهمترین سرمایه سازمان به حساب می آید چراکه توانمندسازی ، خودباوری را از طریق انگیزش و تعهد ارتقاء داده و منجر به افزایش عملکرد و اثربخشی سازمان ها می شود. حال این پژوهش قصد دارد با استفاده از رویکرد تلفیقی مدل های توانمندسازی رابطه آن را با تعهد سازمانی کارکنان موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی مورد بررسی قرار داده و به ارائه راهکارهای موثر موثر در جهت بهبود این دو موضوع در آن موسسه بپردازد. هدف مطالعه حاضر شناخت رابطه بین توانمندسازی کارکنان و تعهد سازمانی کارکنان در موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی می باشد. روش پژوهش توصیفی_زمینه یابی و از نوع پژوهش های همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی است که جمعاً 145 نفر می باشند . از بین این جامعه 100 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش علاوه بر روش بررسی اسناد و مدارک(کتابخانه ای)، از دو پرسشنامه: توانمندسازی با 18 گویه و پرسشنامه تعهد سازمانی با 24 گویه استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشانگر اینست در این پژوهش تمامی فرضیات تایید شده اند. بعبارت دیگر بین عوامل توانمندسازی و تعهد سازمانی همبستگی وجود دارد. با توجه به ضرایب همبستگی بدست آمده از هر یک از فرضیه ها ، اولویت بندی مولفه های به ترتیب عبارتند از: 1- احساس موثر بودن 2- احساس داشتن حق انتخاب 3- احساس معنی دار بودن 4-احساس شایستگی 5-احساس داشتن اعتماد به دیگران . وجود یک همبستگی نسبتاً قوی بین احساس موثر بودن، احساس معنی دار بودن، احساس داشتن حق انتخاب و احساس شایستگی با تعهد سازمانی و همبستگی ضعیفی در بین احساس داشتن اعتماد به دیگران با تعهد سازمانی مشاهده می گردد. همچنین با توجه به اینکه سطح معنا داری تمامی شاخص ها از سطح خطای قابل قبول (5%) کمتر است لذا در کلیه فرضیات تحقیق، فرضیهh0 رد شده و فرض مخالف آن پذیرفته می شود. از آنجایی که معنادار بودن 5 فرضیه فرعی پژوهش مورد تایید قرار گرفته است، در نتیجه معنادار بودن فرضیه اصلی نیز تایید می شود. لذا به منظور اولویت های رابطه بین مولفه های توانمندسازی و تعهد سازمانی بر اساس نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها ، این اولویت ها به ترتیب عبارت خواهند بود از : احساس موثر بودن، احساس داشتن حق انتخاب، احساس معنی دار بودن، احساس شایستگی و احساس اعتماد به دیگران واژه های کلیدی: توانمندسازی، معناداری، شایستگی، حق انتخاب، موثر بودن، اعتماد به دیگران، تعهد سازمانی، تعهد عاطفی، تعهد پایدار، تعهد هنجاری